Ikonki
Ikonki
Ikonki
Ikonki

Wyszukiwarka

Program Czyste Powietrze

Kujawsko-Pomorskie Centrum obsługi inwestora

pomoc dla ukrainy

coronavirus

gospodarka odpadami

gospodarka odpadami

Dyżury aptek

logo profil zaufany

Zawiera tekst: "Kujawsko-pomorska niebieska linia"

Geoportal

Geoportal

Zastrzeganie kart

Zastrzeganie dokumentów

powietrze

Mikroporady

Radio 7 - słuchaj online

Darmowy Program PIT dostarcza firma
PITax.pl Łatwe podatki
 

internetowa gielda rolna

Zawiera tekst: "IV Kongres Dobrzynian Górzno 2 lipca 2021

Niepodlegla Polska

Czarny Bryńsk - rezerwat florystyczny o pow. 13,13 ha. Utworzony został w 1963 roku dla ochrony stanowiska rzadkiej w tej części Polski subatlatyckiej rośliny szuwarowej – kłoci wiechowatej i innych gatunków roślin torfowiskowych. Rezerwat obejmuje śródleśne eutroficzne jezioro Czarny Bryńsk, przy brzegach którego obficie rośnie kłoć wiechowata wraz z przybrzeżnym pasem szuwarów, torfowisk, zarośli łozowych i lasu. Znajdują się tu duże skupienia grzybieni białych (na zdjęciu), a w najgłębszych partiach wody występują „łąki ramienicowe” utworzone przez glony. Na torfowisku przejściowym występują cenne zbiorowiska mszarne z rosiczką okrągłolistną, przygiełką białą i bagnicą torfową.

Jar Brynicy – rezerwat geomorfologiczno-leśny o pow. 29,47 ha, utworzony 1955 roku. Przedmiotem ochrony w rezerwacie jest malowniczy fragment doliny rzeki Brynicy. Rzeka płynie w krętym jarze, którego strome zbocza wznoszą się na 40-50 m. U podnóży skarp występują źródliska. Zbocza jaru porasta las o cechach zespołu naturalnego z grądem subkontynentalnym, klonowo-lipowym grądem zboczowym i borem mieszanym. Na dnie doliny w bezpośrednim sąsiedztwie rzeki występują płaty olsu i podgórskiej formy łęgu jesionowego. Wiek drzewostanów wynosi około 140-160 lat. Jest to miejsce lęgowe bociana czarnego, zimorodka i pluszcza.

Jar Brynicy II – rezerwat leśny o pow. 28,27 ha, utworzony w 2001 roku. Sąsiaduje z położonym po drugiej stronie rzeki Brynicy rezerwatem o tej samej nazwie Celem ochrony jest zachowanie naturalnego lasu grądowego i interesującego geomorfologicznie fragmentu doliny Brynicy wciętego w wysoczyznę morenową. Zbocza jaru są tu bardzo strome i osiągają wysokość do 20 m. Rzeka na tym odcinku jest kręta i charakteryzuje się dużym spadkiem. Przyległą wysoczyznę porastają lasy reprezentujące najrzadszy typ grądów – zboczowe grądy grabowo-dębowo-sosnowe z dzwonkiem szerokolistnym, gatunkiem ginącym w Polsce. Drzewa tych lasów osiągają wiek ponad 200 lat.

Klonowo - rezerwat leśny o pow. 32,64 ha, położony nad brzegiem Jeziora Lidzbarskiego. Utworzony został w 1958 roku. Ochronie podlega fragment lasu mieszanego z dorodnym drzewostanem, porastającym teren o urozmaiconej rzeźbie. Dwa główne zespoły leśne rezerwatu to przenikające się wzajemnie bór mieszany i grąd subkontynentalny. W drzewostanie przeważają 200-letnie sosny z domieszką grabu i dębu szypułkowego. W rezerwacie rosną liczne gatunki rzadkie i chronione tj. wawrzynek wilczełyko, lilia złotogłów, konwalia majowa czy marzanka wonna.

Mszar Płociczno – rezerwat torfowiskowy o pow. 182,39 ha, utworzony w 1997 roku. Obejmuje największy w regionie kompleks torfowiska przejściowego z zanikającym jeziorem eutroficznym. Kompleks otoczony jest lasami, wśród których dominują bory sosnowe. Mniejszy udział mają bory mieszane oraz łęg jesionowo-olszowy i brzezina bagienna. Na obrzeżu lasu i torfowisk występują zarośla łozowe. Torfowisko w centrum ma postać mszaru kępkowo-dolinkowego, z rzadka porośniętego pojedynczymi niskimi sosnami i brzozami. Występują tu również liczne rzadkie i chronione gatunki roślin tj.: turzyca strunowa, fiołek torfowy, bagno zwyczajne, rosiczka okrągłolistna, narecznica grzebieniasta, pływacz drobny, starzec błotny oraz 5 gatunków widłaków: widłak goździsty, widłak spłaszczony, widłak jałowcowaty, wroniec widlasty oraz widłak cyprysowaty.

Obszar rezerwatu w całości wchodzi w obręb Specjalnego Obszaru Ochrony Siedlisk Natura 2000 „Mszar Płociczno”.

Ostrowy nad Brynicą - rezerwat leśny utworzony w 1962 roku dla ochrony lasu sosnowo-lipowego z udziałem interesujących i rzadko spotykanych roślin kserotermicznych. Jego powierzchnia wynosi 2,06 ha. Położony jest na tzw. „wyspie mineralnej” wśród dużego kompleksu torfowisk niskich nad rzeką Brynicą. Zbiorowisko leśne reprezentuje typ grądu subkontynentalnego. Na niewielkiej powierzchni występuje również łęg jesionowo-olszowy. W górnym piętrze drzewostanu dominuje 150-letnia sosna, w niższym zaś – lipa drobnolistna.

Szumny Zdrój im. Kazimierza Sulisławskiego – rezerwat leśny o pow. 37,04 ha (w tym 5,71 ha ścisłej ochrony). Powstał w 1958 roku. Położony jest nad brzegiem Jeziora Młyńskiego. Ochronie podlega fragment lasu liściastego o naturalnym charakterze, porastający strome zbocza rynny polodowcowej. Rzeźba terenu rezerwatu jest bardzo urozmaicona. Skarpę jeziorną rozcinają głębokie wąwozy, w których znajdują się liczne źródliska. Największą osobliwością geomorfologiczną jest potężna nisza źródliskowa o kamienistym dnie i stromych zboczach. Dominujące zbiorowiska leśne to zajmujące zbocza skarpy grąd subkontynentalny i klonowo-lipowy grąd zboczowy, łęg jesionowo-olszowy rosnący na dnie wąwozów w rejonie źródlisk i wzdłuż cieków oraz ols, występujący na bagnistym brzegu jeziora. W drzewostanie spotyka się 180-letnie sosny i 100-letnie graby. W niższych warstwach lasu rośnie wiele roślin chronionych, m.in. wawrzynek wilczełyko, lilia złotogłów, storczyk Fuchsa, obuwik pospolity, czosnek niedźwiedzi.

Szumny Zdrój wraz z pozostałymi rezerwatami (oprócz Mszar Płociczno) wchodzą w obręb Specjalnego Obszaru Ochrony Siedlisk Natura 2000 „Ostoja Lidzbarska”.

ZOBACZ NA MAPIE