A teraz o najnowszej opinii, którą ustaliła Komisja Heraldyczna przy MSWiA w Warszawie. Fakt przynależności Górzna do dóbr kościelnych(dobra stołowe biskupów płockich) mógł wpłynąć na przyjęcie symboliki religijnej w herbie. Komunikat zaszyfrowany w herbie Górzna ma swoje uzasadnienie i symbolikę w Ewangelii św. Mateusza w rozdziale 17-tym „Podatek na świątynię”, wersach 24-27, w którym jest mowa o podatku na świątynię*. Opisano tam również w jak cudowny sposób Szymon (św. Piotr) w pyszczku złowionej na wędkę rybie znalazł pieniądze na opłacenie podatku za Jezusa i siebie.
Scena została utrwalona w malarstwie. To są dwie srebrne monety. Czyżby właściciel a był nim biskup płocki takim herbem przypominał o płaceniu podatków należnych kościołowi swoim poddanym? Kiedy wczytamy się w tekst w/w Ewangelii i zaczniemy drążyć temat, nasuwają się pytania. Monety typu stater ( równowartość 2-4 drachm), dwudrachma (didrachma) były monetami srebrnymi w powszechnym obiegu basenu Morza Śródziemnego. Były też statery złote (mnaeion, oktodrachma) o równowartości 100 srebrnych drachm, co w przypadku podatku na świątynię nie wchodziło w grę. W części 8-mej pisaliśmy, że kolorystykę herbu nadał heraldyk niemiecki Otto Huup. Nie podejrzewamy, że nie znał on Ewangelii, ale na numizmatyce już niekoniecznie musiał się znać. Może jednak dwie monety na naszym herbie powinny być w kolorze srebra(biały)? W takim razie w jakim kolorze powinien być klejnot herbu, w naszym przypadku ryba? Może złota, a może nadal srebrna? W heraldyce dopuszczalnymi dla ryb są oba te kolory. Kwestie te należy zbadać i wyjaśnić.
*(Mt 17, 24-27) „Podatek na świątynię”
24 Gdy przyszli do Kafarnaum, przystąpili do Piotra poborcy dwudrachmy z zapytaniem: «Wasz Nauczyciel nie płaci dwudrachmy?» 25 Odpowiedział: «Owszem». Gdy wszedł do domu, Jezus uprzedził go, mówiąc: «Szymonie, jak ci się zdaje? Od kogo królowie ziemscy pobierają daniny lub podatki? Od synów swoich czy od obcych?» 26 Gdy powiedział: «Od obcych», Jezus mu rzekł: «A zatem synowie są wolni. 27 żebyśmy jednak nie dali im powodu do zgorszenia, idź nad jezioro i zarzuć wędkę! Weź pierwszą rybę, którą wyciągniesz, i otwórz jej pyszczek: znajdziesz statera. Weź go i daj im za Mnie i za siebie!»
